Pek tabi. 1986 Tokat doğumluyum. Son derece kafası karışık çalkantılı ruhsal dünyama karşıt olarak fiziksel dünyada son derece sıradan ve macerasız diyebileceğim bir çocukluk ve büyüme süreci geçirdim. İnsan doğasını anlamaya yönelik iflah olmaz bir ilgim olduğundan benim için psikolog olmaktan başka çıkar yol yoktu diyebilirim. Bunu anladığımda okulumu bırakarak sıfırdan psikoloji okumaya karar verdim ve hayatımda verdiğim en isabetli bu karar sonucunda bugün mesleğimi severek yapıyorum. Çeşitli savunma sanatları ile profesyonel olarak meşgul olup ileri düzeyde çalıştım ve iki yıl kadar ders verdim. Beşeri bilimlere, felsefe ve edebiyata son derece düşkün olup vaktimi büyük ölçüde bu alanlarda okuyarak ve farklı mahlaslarla üreterek geçiriyorum. Dışarıdan hala son derece sakin ve macerasız görünen yaşantımı istikrarlı şekilde devam ettiriyorum.

Tokat Anadolu Öğretmen lisesi çıkışlıyım. Marmara Üniversitesinde son sınıftan terk ettiğim bir öğretmenlik eğitimi sonrası Arel Üniversitesi'nde Üstün Başarı Bursu ile Psikoloji okudum ve Yüksek Onur Öğrencisi olarak mezun oldum. Klinik Psikoloji uzmanlığımı yine Arel Üniversitesinde tamamladım. Şimdilik daha fazla bir akademik uğraş planlamıyorum.

Evet yarıyor. Nasıl işe yaradığının açıklaması oldukça uzun. Siteyi karıştırırsanız bu konuda bir şeyler bulabilirsiniz.

Paranızı, vaktinizi ve umutlarınızı bağladığınız bir terapi sürecinden maksimum verim talep etmek hakkınız. Ancak bazı konularda gerçekçi beklentilere sahip olmak ve gerçek dışı vaadlerden uzak durmak son derece önemli. Neler bekleyebileceğimizi belirleyen faktörler oldukça fazla ve karmaşık. Örneğin panik bozukluk gibi çok yoğun deneyimlenen kimi tablolarda hızlı ilerleme kaydedildiğinden bu kişiye çok büyük bir başarı gibi gözükebilir ancak sürecin doğası böyledir. Sakin görünen kimi sorunlar sa yapısı gereği son derece inatçıdır, değişim zaman ve çaba ister. Bazı durumlar tedavi edilemez olup sadece süreçin daha iyi yönetilmesine karşı bir eğitim söz konusuyken bazen durumun stabil tutulabilmesi bile dışarıdan kıymeti anlaşılamayan büyük bir başarı olabilir. Özetle kişiye ve tabloya göre ne beklememiş gerektiği değişkenlik gösterir.

Türkiye için bu sorunun cevabı klinik psikologlar ve psikiyatrlar bağımsız olarak psikologlar ise bir klinik psikolog veya bir psikiyatr gözetiminde terapi yapabilir şeklinde. Mevcut yasal düzenleme bu şekilde. Bunun dışındaki mesleklerin psikoterapi yaptıklarını ifade ve iddia etmesi suç teşkil eder. Terapi eğitimleri yasal olarak tanınan eğitimler değildir ve bu meslek mensupları için tamamlayıcı eğitim niteliğindedir farklı mesleklerdeki kişilere terapi yapma hakkı kazandırmaz.

Gerçekten öyle mi, siz mi yargılayıcısınız, psikoloğunuz gerçek ama yeterince deneyimli mi değil bilemiyorum. Ancak aşağıdaki durumlar psikoloğunuzun sahte olduğunu gösterebilir: -Psikoloji diploması yoksa zaten sahtedir. Psikoloji lisansından başka hiçbir lisans programı psikolog ünvanı vermez. -Değişik mecralarda değişik ünvanlar kullanıyorsa. Örneğin instagram hesabında başka bir şey yazıyor ama farklı yerlerde ben de psikoloğum diyorsa değildir. Kendi hesabında psikolog yazmıyor da farklı yerlerde yorumlarda ne iyi psikolog vs yazıyorsa muhtemelen hem psikolog değildir hem de o yorumları kendi yazdırmıştır. -Kendisine terapi eğitmeni diyorsa çok usta olduğundan değil terapist demesi suç teşkil ettiğinden olabilir. -Psikoloji bölümünde görevli olması psikolog olduğu anlamına gelmez

Terapi sürecinin doğal akışı içerisinde uzmanın yer yer yüceltilmesi ve yer yer değersizleştirilmesi beklenen bir durum. Bazı sorun alanlarında ve kişilik örgütlenmelerinde bu durumun daha belirgin olmasını bekleriz. Bazı şeyleri yanlış yorumluyor olmanız her zaman olası. Mümkünse bu konuda acele etmeyin. Bu saha biraz kavgalı bir saha olduğu için her yoruma güvenip başka seslere kulak asmayın. Rahatsız olduğunuz bir konu varsa bunu onunla konuşmayı deneyin. Çoğu uzman sizi bu konuda cesaretlendirmeye çalışır. Terapi sürecinde en iyi fırsatlar ve katkılar bu konuların konuşulması ile açığa çıkar. Problemler düzelmiyorsa veya uzun süredir tıkandığınızı hissediyorsanız bir değişiklik kararını birlikte verebilirsiniz. Yeni bir soluk da bazen iyi gelebilir.

Seans süreleri standart olarak 50 dakikadır. Bu süre probleme göre değişiklik göstermez. Çok çok istisnai durumlar haricinde bu süre dakika olarak dahi uzamaz. Bu süreye sadık kalınması terapi sürecinin önemli bir parçasıdır. Seans süreleri ödeyeceğiniz ücretten bağımsızdır. Her hangi bir ücret karşılığı uzatılamaz veya kısaltılamaz.

İstisnai durumlar haricinde haftada bir görüşmeden daha azı önerilmez. İmkanlar dahilinde haftada iki verimliliği oldukça artırır. Seansların sıklığı sürece ve soruna göre birlikte değerlendirilir.

Bilemeyiz. Bu yakınmalarınızın ne olduğuna, ulaşmak istediğiniz mesafenin uzaklığına ve adımlarınızın büyüklüğüne göre değişiyor. Ancak çoğu durumda sonuç almak için gereken seans sayısının tahmin ettiğinizden daha fazla bazen daha az olduğunu söyleyebilirim.

Çoğu durumda evet. Düzenlilik son derece önemli. Başlarken birlikte haftanın bir günü ve saati belirlenir. Ve tekrar konuşulmaksızın bu gün ve saate karşılıklı olarak sadık kalınır. Çok önemli durumlar haricinde gün ve saat değişmez. Düzenli gelemeyeceğiniz bir gün ve saate randevu oluşturmamanızı beklerim. Böyle bir olasılık söz konusu ise terapiye hiç başlamamanızı rica ederim.

Siz gelmeseniz bile sizin saatinizde bir başka randevu alınmaz, randevu saati her halükarda size ayrılmış bir saattir. Çok hayati bir durum haricinde randevuya gelemeyeceğiniz taktirde en az 48 saat önce bildirmeniz gerekir. Daha geç haber verilmesi halinde o seansın ücretinin ödenmesi beklenir. Randevuların peş peşe veya yoğun şekilde aksatılması halinde süreç sonlandırılır.

Seans ücreti hakkında telefon ile bilgi alabilirsiniz. Bu çok gizli bir bilgi değil ancak enflasyon nedeniyle pek sabit kalmıyor.

Bu tamamen göreceli bir durum. Seans ücreti sizin için pahalı geliyorsa aşağıdaki kısmı savunma olarak değerlendirebilirsiniz: Öncelikle eğitim süreci çok maliyetli. İstanbulda ofis giderleri yüksek. Vergiler, sonu gelmeyen resmi ödemeler. Bitmeyen kendini güncel tutma maliyeti... Muhtemelen birçoğumuz kendi aktif terapi sürecine ortalama bir seans ücretinin çok daha fazlasını ödüyor. Verimli şekilde takip edebileceğimiz kişi sayısının sınırlı olması da bir başka etken.

Bu büyük ölçüde göreli bir mesele. Lüks gösterişli ofisler kiralamıyorum, başka birine bağlı çalışmadığımdan komisyon olmuyor, çok yoğun çalışmadığımdan sekreterya için bir çalışanım da yok. Bunların tamamı ücretlendirmeye doğrudan yansıyan hususlar. Terapi uzun süreli bir uygulama ve devamlılık, süreklilik önemli bir husus. Toplumun tamamının terapiye ulaşabilir olması şu aşamada çok olası görünmese de ücretlerin makul düzeyde tutulması toplumun daha geniş bir kesiminin terapiye ulaşabilmesini mümkün kılıyor. Terapi ücretlerini toplum gerçekleriyle bağdaşmayan ölçüde yüksek tutmaktansa gerektiği noktalarda ek gelir kaynaklarına güvenmeyi tercih ediyorum. Ayrıca toplumun sadece yüksek gelirli kesimine hizmet vermenin uzun vadede toplum gerçeklerine ve sorunlarına karşı beni körleştireceğine ve mesleki gelişimime, insanları kavrayabilme kapasiteme zarar vereceğine inanıyorum. Dolayısıyla ücretlendirmeyi, biraz zorlanarak da olsa toplumun orta-alt gelir grubundaki insanların da ulaşabileceği bir çizgide tutmaya gayret ediyorum.

Bu konuda ben de bir kaç kişiden oluşan uygun ücret kontenjanı kotası uyguluyorum. Bu kotada yer olması halinde uygun ücret dahilinde görüşme yapabiliyorum. Bu kota toplam hasta/danışan kotamın bir parçasını oluşturduğu ve prensip gereği fazladan kişi alamayacağım için bu kotayı birkaç kişi ile sınırlı tutmam gerekiyor. Bununla birlikte böyle bir sürece giren kişinin bu sürece maddi ve manevi olarak hissedilebilir bir yatırım yapması ve dolayısıyla süreci hayatında önemli bir noktaya koymasının süreçten verim alabilmesi için gerekli bir ön koşul olduğuna inanıyorum.

Devlet hastanelerinde ve diğer devlet kurumlarında psikolog desteğine başvurmak ve düzenli destek almak son derece sıkıntılı bir konu ne yazık ki. Önemli bir ihtiyaç olmasına karşın imkanlar sınırlı, personel az, prosedür çok. Ayrıca çoğu devlet kurumunda meslektaşlarımızın mesleki uzmanlıklarını kullanmaları farklı şekillerde engelleniyor ve özlük hakları konusunda ciddi sıkıntılar var. Bu kanallara yönlendirme yapmak isterdim ancak bu konuda pek inançlı değilim. Bu konudaki taleplerinizi uygun platformlarda dile getirmeyi ihmal etmemeniz orta uzun vadede son derece önemli.